Lieve allemaal,

Nadat ik heerlijk had geslapen in al die vreemde bedjes heb ik nu alweer een week heerlijk in mijn eigen bedje geslapen.

Maandag nog een dag met de nieuwe studenten op paediatric gewerkt. Ik vind het echt zo leuk om steeds weer nieuwe mensen te ontmoeten. Dit keer een fijne dag met June gehad. En na afloop samen nog lunch gegeten bij het aardappel vrouwtje. Ze kennen daar na 2x allemaal mijn naam en wordt dus iedere ochtend begroet en maandag morgen werd er dus ook aangegeven "It's been like a year". Ik was inderdaad 5 dagen niet langs komen wandelen.
Op maandag ook dr. Stan gezien en afgesproken dat ik bij de operatie van mijn patiënt mag zijn. Een 8 jarig jongetje dat een orif operatie krijgt aan zijn onderbeen. Spannendddddd.
Alleen moest ik nu dus mijn afspraak met Nancy afzeggen voor de volgende dag. We zouden namelijk met de leraressen samen komen voor de lessen van sunday school.

Helaas bleek dinsdag ochtend dat de operatie niet door kon gaan. De generator deed het niet. Standaard probleem hier. Het was maar afwachten of deze weer ging werken deze week. De 2 weken daarna was dr. Stan er niet meer dus deze week is mijn laatste kans.
Toen ben ik alsnog naar blessed camp gegaan voor de meeting. Ik kreeg namelijk ook nog een rondleiding samen met Wim en Anita.

Beetje teleurgesteld ging ik naar Blessed Camp maar wat een leuke rondleiding. Hier leerden we veel over het dorp en hoe het er oorspronkelijk bij lag jaaaren geleden.
Langs Blessed camp is het medical trainings centre voor verpleegkundige in opleiding. Dit was toen een lepra hospital... maar toen hier geen geld meer voor was kwamen de patiënten dus op straat. Hun oorspronkelijke thuis en familie had hun afgestoten dus ze konden nergens terecht. En zo ontstond het dorp van Blessed camp. Peter kwam hier bij toeval terecht en wilde helpen. Ook door uit te leggen dat niets vanzelf gebeurt en er dus werk aan de winkel was.
Helaas wordt in deze tijd de oud lepra patiënt nog steeds afgestoten en gepest. Ze zijn nergens welkom.

Woensdag mocht ik mee met Anita Wim en Nancy naar Ukunda. Dit werd dezelfde dag als ik een van mijn eerste dagen had. Uitleg hoe te reizen en lekker lunchen aan het strand. En als afsluiter boodschappen doen. Leuke dag met zijn alle.

Donderdag had ik een meeting met alle leraren voor sunday school. En zondag ga ik het dan ook zelf doen. Ook wel een keer leuk. Les geven nooit gedaan maar spreken voor een groep wel dus dat moet goed komen.

Vrijdag had ik lekker vrij en ben ik de hele dag naar Mbuyu Beach geweest om te zwemmen en af te koelen want wat is het toch warm deze week.

Zaterdag heb ik jiggers verwijderd bij de kliniek op Blessed Camp. Jiggers zijn zand vlooien die zich in je huid worstelen. Vaak in de voeten en onderbenen.
Je nagels gaan er kapot van of groeien scheef. Ook kan het op den duur blijvende psychische schade brengen waardoor mensen niet meer kunnen trouwen of een baan kunnen krijgen. Ook dit is een taboe en daarom laten mensen het vaak niet behandelen waardoor het alleen maar slechter gaat.
We werden druk bezocht. 148 kinderen lieten hun voeten behandelen.
Het was hard werken. Gebukt op een kinder stoeltje. Al die voetjes wassen en daarna insmeren met motor olie. Dit om de jiggers te doden. Die verstik je op die manier. En dan ruimt als het goed is je lichaam het beestje zelf op.

Zondag sunday school. Wat een tegenvaller. Les geven laat ik maar aan schoonmoeders over! Ik heb geen geduld en die kinderen luisteren voor geen meter. En dan nog niet over de taalbarrière gesproken. Maaaar... ach dit hebben we ook weer geprobeerd. Wel afgesproken dat ik dinsdag bij de meeting ben. Er is een evaluatie en bespreking over de sunday school 1e paasdag. Savonds kregen we een grote verrassing. Phoebe had speciaal voor ons pannekoeken gebakken. Het is zooooo'n lieverd. Vroeg wel 10000x of ze goed waren. Dit was namelijk de 1e keer. Ze waren heeeerlijk.

Maandag mocht ik mee geiten gaan kopen!!!! Hier heb ik enorm naar uit gekeken haha. Zien jullie het al voor je? Een veemarkt in de snoei hete zon. Overal strontvliegen. En herders die willen verkopen. Koeien, geiten, schapen en kippen. Voor wat extra beeldvorming kijk de foto's haha. Enorm gelachen. Ik werd om 8.00uur opgehaald. We gingen met zijn 4e. Pastoor James, chauffeur en een bewoner uit Blessed Camp. Vraag me al de namen niet want dat swahili is best lastig soms haha.
Al wordt ik sinds mijn nieuwe haarstijl (vlechtjes) gezien als een "real african".
Na 1.5 uur rijden waren we er. Vlak langs de grens van Tanzania. Het laatste half uur moesten we off road door de diepe kuilen over het zand pad. In het dorp komen geen mzungu's.
Dus waar ze in Msambweni op me af komen rennen gapen deze mensen je met open mond aan.
Het was een prachtige ervaring en ook deze had ik voor geen goud willen missen. De ochtend sloten we voor vertrek af in een lokaal hutje ("restaurantje"). De vliegen hadden het er ook enorm naar z'n zin. Maar ook leuk om mee te maken. Ik kreeg een hartelijk welkom ondanks dat ik de enige vrouw aanwezig was. De vrouwen staan namelijk op de markt. Ook zag ik voor het eerst officiele traditionele masai mensen. Ik zie ze wel langs het strand maar die kleden zich zo voor de toeristen en het geld. Deze mensen leefde ook op die traditionele manier. Ik merktr zelfs dat de lokale mensen van deze masai mannen onder de indruk zijn. Ja ja ik maakte het allemaal mee.

Pfff het is nu gewoon 8 dagen geleden dat er een blog online ging. Ik liep wat achter met schrijven en had er niet zo'n zin in deze week.
Next week zal ik weer wat mooier schrijven.

Deze week was een keer wat anders dan alleen het ziekenhuis. Heb er van genoten!

Tot snel lieve mensen.

Liefs Rian.